σπερμοτοκώ

-έω, Α

(για φυτό) παράγω σπέρματα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < σπέρμα + -τοκῶ (< -τόκος < τόκος < τίκτω), πρβλ. σκωληκο-τοκῶ].